Enginar;
killi ve aynı zamanda kumlu topraklarda yetişen bir sebzedir. Kökü çok uzun
süre yaşayan bitki her yaz yeniden çiçeklenir ve yeniden enginar verir.
Enginarın çiçekleri yenir ve iri bir topuz biçiminde olur. Mudanya bölgesi
enginar üretimi ve yetiştiriciliğinde önemli bir yere sahiptir.
Enginar bir çiçektir ve çiçeğin tomurcuk kısmı yenen bölgesidir. Sebzegiller
arasında yer alan enginar etki çiçek tablaları ile brakte adı verilen
yapraklardan oluşmaktadır. Enginarın çiçekleri olgun hale gelmeden önce enginar
tüylenir ve bu dönemde enginarı toplamak gereklidir. Enginar olgunlaşma dönemi
ardından mor ve mavi çiçekler açar bu dönemden sonra çiçeklenmiş hali
tüketilmez. Enginarın estetik açıdan muhteşem görünmesinin yanı sıra son derece
lezzetli ve sağlıklı olması fazlaca tüketilen bir sebze olmasını sağlamıştır.
İlkbaharın mucizesi diyebileceğimiz sebze birçok sağlık sorununa çözüm
olabilecek niteliklere sahiptir.
Enginar papatya ailesine mensup bir bitkidir. Çok eski dönemlerden beri vardır.
Bazı görüşler enginarın atasının deve dikeni olduğunu dahi söylemektedir. Dünyanın
ilk oluşumundan bu yana varlığı sürülebilen bir bitki olması enginarı önemli
kılmıştır.
Enginar eski Yunan mitolojisinde dahi yeri olan bir bitkidir. Zeus sevdiği
kadına kızar ve onun kalbini dikenli bir çiçek olan enginara dönüştürür, bunun
yanı sıra antik Roma ile Mısır’da da enginarı görmek mümkündür. Enginar Roma
için bir motif iken Mısır için doğurganlığın simgesi olmuştur. Enginarın
kadınların doğurganlığını arttırdığına inanılmaktadır.
enginar,
sağlık,
çay,
karaciğer,
zehir,
romatizma,
gut hastalığı,
eklem yanmaları,
iştah,
kalp,
kanbasıcı,
tansiyon,
mide,
bağırsak,
ishal,
dizanteri,
safra,
sarılık,
idrar,
beyinyorgunluğu,
hepatit,
aşırışişmanlık,
kurdeşen,
egzama,
enfaktüs,
beyinkanamaları,
mide,
toksinler
